Absolwenci

Prof. Marek Wróblewski jest laureatem prestiżowych programów stypendialnych, w tym stypendystą Amerykańskiej Komisji Fulbrighta, oraz grantowych. Prowadził badania naukowe w Stanach Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii, brał również udział w realizacji licznych projektów badawczych oraz eksperckich (międzynarodowych i krajowych), pełniąc funkcje kierownicze oraz głównego wykonawcy. Inicjował i uczestniczył w badaniach finansowanych ze środków pozyskiwanych w drodze postępowań konkursowych (m.in. z NCN, NCBiR, MNiSW, PARP, MG, KE). Wielokrotnie wygłaszał wykłady na prestiżowych uczelniach zagranicznych w Europie (m.in. w Danii, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Włoszech, Wielkiej Brytanii) i Stanach Zjednoczonych. Jest również autorem wielu publikacji naukowych oraz opracowań problemowych i eksperckich. Jednocześnie Prof. Marek Wróblewski aktywnie współpracuje jako ekspert i konsultant z instytucjami publicznymi, organizacjami pracodawców, organizacjami pozarządowymi oraz przedsiębiorstwami. Był ekspertem KE w programie MSCA Horizon 2020. Pełnił także funkcje doradcy władz regionalnych oraz zasiadał w radach nadzorczych przedsiębiorstw. Jest także certyfikowanym trenerem biznesu. Obecnie Prof. Wróblewski pełni funkcję Stałego Przedstawiciela RP przy Światowej Organizacji Handlu w Genewie. 

Działalność artystyczna:

• 1987 Kompania Teatru Muzykalnego W drodze (opery dla dzieci), następnie -współpracowała z: Filharmonią Częstochowską, Filharmonią Łódzką i Filharmonią Wrocławską (tournee – Francja, Belgia), Capellą Cracoviensis, Collegio di Musica Sacra, Cantores Minores Wratislavienses, Altri Stromenti, Wrocławskim Chórem Polskiego Radia i TV, Kammerorchester w Oslo (Norwegia), Agencją Artystyczną „Pro Musica” (spektakle operowe i koncerty w Europie Zachodniej oraz Agencją Artystyczną JAMA-ART); nagrywała dla Polskiego Radia i TVP;
• od 2005 zatrudniona jest na Wydziale Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej we Wrocławiu, obecnie na stanowisku adiunkta;

CO:

• jako solistka brała udział w Festiwalach: Wratislavia Cantans, Barbórkowych Chórów Studenckich, Musica Sacra, Sacrosong, Tonsberg Summer Festiwal, Legnica Cantans;
• od 2006 radna V i VI kadencji Rady Miejskiej Wrocławia (wiceprzewodnicząca RM);
• od 2000 była dyrektorem Dolnośląskiego Towarzystwa Muzycznego we Wrocławiu, a od 2007 wiceprezesem Zarządu, obecnie prezes Zarządu;
• od 2014 jest Kierownikiem Otwartej Akademii Muzycznej w macierzystej uczelni;
• 2014 – 2018 przewodnicząca Wrocławskiej Rady Seniorów;

Odznaczenia:

• Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”; Brązowy Krzyż Zasługi; Srebrny Krzyż Zasługi; Odznaka Honorowa Złota Zasłużony Dla Województwa Dolnośląskiego, Zasłużony dla Kultury Polskiej;

Działalność w:

Dolnośląskie Towarzystwo Muzyczne; Polskie Stowarzyszenie Pedagogów Śpiewu;

• organizuje i uczestniczy w wielu akcjach charytatywnych na rzecz osób samotnych, niepełnosprawnych i pensjonariuszy Domów Opieki Społecznej; od wielu lat angażuje się w pomoc misyjną; organizuje spotkania historyczno – muzyczne; RoS: cierpliwość; wytrwałość; determinacja; pogoda ducha; szacunek dla drugiego człowieka; konsekwencja.

Encyklopedia Osobistości Rzeczypospolitej Polskiej (6. edition)

Współpracuje międzynarodowo jako ekspert polityczno-ekonomiczny. Współautor zwycięskiej koncepcji i projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016, od którego realizacji miasto Wrocław odstąpiło. Współautor zwycięskiej koncepcji i projektu Europejska Stolica Kultury Timișoara 2021. Współzałożyciel kreatywnej spółdzielni socjalnej PANATO, fundacji 2BFair, start-upu ScienceBioTech oraz szeregu innych inicjatyw obywatelskich i biznesowych. Zainteresowany krytyczną analizą fantazji i ideologii w wymiarze społeczno-politycznym. Publicysta, aktywista, wegetarianin.

Do najważniejszych filmów krótkometrażowych należą min. „Mały dekalog”, „Jak mnie kochasz”, „Słowiański świt”, „Ładny dzień”, „ojDADAna”. Jego debiutem pełnometrażowym był „Pogrzeb kartofla” nakręcony w 1990 r. w Popielawach. Film jest oparty na historii dziadka Kolskiego, reżyser zachowuje realia tamtejszej wsi, które zostały wzbogacone o elementy realizmu magicznego typowe już dla jego późniejszych, autorskich dzieł takich jak: „Pograbek”, „Magneto”, „Jańcio Wodnik”, „Cudowne miejsce”, „Grający z talerza”, „Szabla od komendanta”, „Historia kina w Popielawach”, „Jasminum”. Nowy etap w twórczości reżysera otwiera film „Daleko od okna” oparty na reportażu Hanny Krall i scenariuszu Cezarego Harasimowicza, a jego kontynuację stanowi „Pornografia” oparta na powieści Witolda Gombrowicza. Na sztuce filmowej nie kończy się dorobek Kolskiego. Reżyser ma na swoim koncie również przedstawienia teatru telewizji: „Diabła przewrotnego”, „Bajkęo bardzo lekkim chlebie”, „Wyspę róż”, „Skrzypki”, „Kamerę marzeń”, jest autorem nowel, z których najbardziej popularna to „Jancio Wodnik”, powieści „Kulka z chleba”, bajek dla dzieci i opowiadań. Kolski jest twórcą wielokrotnie nagradzanym na festiwalach w Polsce i na świecie, laureatem jednej z pierwszych edycji Paszportów Polityki, członkiem Europejskiej Akademii Filmowej, w 2011 r. odznaczonym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zagrał między innymi w filmach: Kobieta z prowincji (reż. A.Barański, 1984), Dziennik dla moich ukochanych (Napló szerelmeimnek, reż.  M. Mészáros, 1987), Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza. Lawa. (reż. T.Konwicki, 1989), Lista Schindlera (reż. S.Spielberg,1993) Róża (reż. W. Smarzowski, 2011) oraz w większości filmów Władysława Pasikowskiego (Kroll – 1991, Psy – 1992), Psy 2. Ostatnia krew – 1994, Słodko gorzki – 1996, Operacja Samum – 1999,Sztos -1997) i swojego syna Olafa Lubaszenki (Chłopaki nie płaczą – 2000, Poranek kojota – 2001, E=mc²– 2002). 

W drugiej połowie lat 80. działał  w Ruchu Wolność i Pokój oraz Solidarność, był organizatorem protestów ekologicznych ( min. w latach 80 przeciwko budowie  elektrowni atomowej w Żarnowcu ), uczestnikiem rozmów Okrągłego Stołu w zespole do spraw ekologii oraz wiceminister ochrony środowiska. 

Mieszka w domu wykonanym z gliny, energie czerpie ze słońca, korzysta z prywatnej, przydomowej oczyszczalni ścieków.

Człowiek Roku 2010 Polskiej Ekologii, w 2011 roku odznaczony przez Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Prezes Stowarzyszenia Ekologicznego EKO – UNIA.

O sobie napisał:

Urodziłem się we Wrocławiu w 1984 roku. Dzieciństwo i okres dojrzewania przebimbałem wesoło: grając na komputerze ile wlezie, czytając fantastykę i zastanawiając się, co tu ze sobą począć. W końcu z braku lepszych pomysłów poszedłem na wrocławski uniwerek, a konkretniej – na anglistykę. Na uczelni radziłem sobie na tyle znośnie, że po magisterce (poświęconej, nawiasem mówiąc, Mrocznej Wieży Stephena Kinga) zostałem na studiach doktoranckich. A czym tam się zajmuję? Fantastyką, rzecz jasna. Anglojęzyczną, dla dzieci i młodzieży. I śmiercią. Namiętnie, choć nie wiem, czy to akurat dobrze o mnie świadczy.

Moja przygoda z pisaniem trwa nie od dziś, a jej zamierzchłe początki są obecnie głównie powodem do śmiechu lub zażenowania. O tym, że jakoś mi to wychodzi, świadczą wygrane konkursy (Platynowy Kałamarz 2009, Horyzonty Wyobraźni 2009, konkurs Cyberpunk w ramach Falkonu 2010, Świetlne Pióro 2011, konkurs w ramach Wrocławskich Dni Fantastyki 2011) oraz rosnąca liczba publikacji. Naprawdę poważnie myślę o pisaniu od niedawna – głównie za sprawą umowy podpisanej z lubelskim Wydawnictwem Ifryt. Jestem też członkiem Ligi Piszących Dżentelmenów”. 

W 2017 roku na mistrzostwach Europy juniorów w Netanji zdobyła brązowy medal w sztafecie mieszanej 4 × 100 m stylem dowolnym. Na dystansie 50 m stylem dowolnym była siódma. Rok później, podczas mistrzostw Europy juniorów w Helsinkach w tej samej konkurencji wywalczyła brązowy medal, uzyskawszy czas 25,53 s.

W grudniu 2019 roku na mistrzostwach Europy na krótkim basenie w Glasgow wraz z Alicją Tchórz, Dominiką Sztanderą i Katarzyną Wasick zwyciężyła w sztafecie 4 × 50 m stylem zmiennym. Polki z czasem 1:44,85 poprawiły także rekord kraju.

W jego reżyserii można zobaczyć spektakl: „Kiedy kota nie ma” – premiera odbyła się 09.06.2012 roku w Teatrze Muzycznym w Lublinie.  Swoją przygodę z filmem rozpoczął w 1984 roku rolą w Jak się pozbyć czarnego kota (reż.: Feridun Erol). Konsekwentnie, od 2001 roku, obsadza go w swoich filmach Przemysław Wojcieszek – Głośniej od bomb,W dół kolorowym wzgórzem, Made In Poland. W jego filmografii znalazły się także: Erratum, 80 milionówczy Bez wstydu.

Największe zwycięstwa:

PUCHAR ŚWIATA TAEKWON-DO ITF – BRIGHTON 2012  zdobyła srebro jako juniorka w indywidualnych technikach specjalnych – nopi ap chagi  oraz srebro drużynowo.

Mistrzostwa Europy Sofia 2017 – złoto w walkach drużynowych.